CNV werd in 1894 opgericht. Op dat moment speelde de sociale kwestie. Arbeid leverde allerlei risico’s. Arbeiders hadden geen rechten, er was kinderarbeid, de betaling was vaak slecht en de huisvesting was erbarmelijk. Inmiddels zijn we 125 jaar verder. Er is veel bereikt, mede dankzij CNV. Arbeid is veiliger geworden, er is cao-wetgeving en kinderarbeid is afgeschaft. Er zijn minimum (jeugd)lonen ,er is een stelsel voor sociale zekerheid, inclusief het beste pensioenstelsel ter wereld. Het poldermodel hebben we met elkaar vorm gegeven. Nederland staat in de top 10 lijst van landen waar mensen het meest gelukkig zijn.

Toch is het werk van CNV niet klaar. Er zijn nog te veel mensen in Nederland die wonen en werken onder het bestaansminimum. Bovendien is niet alle arbeid eerlijk georganiseerd. De marktwerking is te veel doorgeslagen. Medewerkers moeten meer regie krijgen over hun eigen loopbaan, bijvoorbeeld middels een individuele leerrekening. Idealen worden niet gerealiseerd door organisaties. Deze zijn alleen te realiseren door mensen in beweging te brengen naar een rechtvaardige samenleving en arbeidsmarkt. CNV wil graag een beweging zijn van mensen, die er toe doet.

Feitelijk is er een nieuwe sociale kwestie ontstaan. De huidige regels ten aanzien van arbeid zijn niet toekomstbestendig. Er is een woud aan verschillende arbeidscontracten. De wet- en regelgeving rondom deze contracten is niet te begrijpen voor het MKB. Er zijn grote verschillen tussen groepen werknemers. Enerzijds zijn er groepen werknemers met een vast contract, een goed inkomen, een goede opleiding en sociale zekerheid. Anderzijds zijn er groepen met een flex contract, die aantoonbaar een lager inkomen hebben, een minder goede opleiding en minder sociale zekerheid. Vaak gaat het om collega’s, die precies hetzelfde werk doen, maar onder verschillende voorwaarden en rechtsposities werken.
Gebleken is dat bedrijven nauwelijks investeren in flexwerkers, waardoor een kenniskloof ontstaat tussen medewerkers met een vast- en een flexibel contract. Uiteindelijk is dat niet goed voor onze kenniseconomie. Het is wenselijk dat alle werkenden eenzelfde arbeidscontract krijgen en daarnaast dezelfde sociale rechten kunnen opbouwen. Tenslotte moeten zij de kans krijgen om hun kennis en ervaring regelmatig te onderhouden middels scholing en opleiding. Gefinancierd door een individuele leerrekening.

Op 23 januari 2020 presenteert de onafhankelijke commissie Regulering van Werk een adviesrapport. De commissie adviseert op verzoek van het kabinet of de regels, die gelden rondom werk, nog passen bij de manier waarop we nu en in de toekomst werken. Er moet een nieuw stelsel komen. Waarbij werk de gemeenschappelijke factor is. Iedereen wil werk, goede verdiensten en lang gezond blijven. Hoe kunnen we dat met elkaar realiseren? 
Zie ook: www.reguleringvanwerk.nl/