“Ober, mag ik 1 esma alsjeblieft?”  In een artikel in het NRC dat ik las, werd gerefereerd aan een recent rapport van McKinsey. Daarin stond dat de reisbranche veel meer moet doen om duurzame reisalternatieven aantrekkelijker te maken. Nederlanders moeten door allerlei factoren gestimuleerd worden tot een specifiek soort vakantie, namelijk een aantal weken er tussenuit op ongeveer een dag reisafstand. “Zon die schijnt op m’n koppie, bootje varen vind ik toppie.”

Alles wordt aangegrepen om de Nederlander het traditionele pad te laten bewandelen: schoolschema’s, reclames, sociale normen en meer. 73% van de Nederlanders gaat in het zomerseizoen met vakantie en 62% van de Nederlanders gaat naar het buitenland (CBS). Corona hielp niet, alles is weer terug op het oude niveau. Om dit te doorbreken zou de reisbranche nieuwe paden moeten bewandelen. We moeten kijken hoe collectieve normen en standaarden kunnen veranderen en dit moet dan zowel aan de vraag- als aan de aanbodkant. Dat laatste biedt nou echt eens ruimte dacht ik.

Nieuwe paden. Ik denk dan niet aan de paden van een dansende Walter in Frankrijk, de frikandellen-speciaal van Martijn in Thailand of mountains op een dag reisafstand, zoals Joy ze beoogt. De vliegtuigen die nu nog gevuld moeten worden, zijn straks afgeschreven. Laten we ervoor zorgen dat die niet vervangen hoeven worden. Er moeten paden gemaakt worden in de vraag- en aanbodkant om Anne-Fleur vakantie te laten vieren “in een hemd van Ralphie” in Nederland. Wat zou daar nou voor nodig zijn?

Rutger van de Maat - Manager Vakantiepark Mölke