Geen permanente bewoning op vakantieparken

In de meeste gevallen waarin permanent wordt gewoond op een recreatiepark, is er sprake van een huurovereenkomst van grond waarop een stacaravan of chalet is geplaatst. In de huurovereenkomst en de daarbij behorende algemene voorwaarden staat dat permanente bewoning op het recreatiepark niet is toegestaan. Vaak wordt dat ook nog vermeld in het parkreglement. Overtreding van de bepalingen in de overeenkomst en de algemene voorwaarden kan tot (soms directe) opzegging van de overeenkomst leiden en ontruiming van de gehuurde plaats, alles op kosten van de klant. Er geldt geen woon- of huurbescherming, er wordt immers geen woonruimte gehuurd, maar grond voor recreatieve doeleinden.

Daarnaast geeft ook het bestemmingsplan, dat van toepassing is op alle recreatiebedrijven in Nederland, aan dat het betreffende terrein alleen mag worden gebruikt voor recreatie en niet voor bewoning. Als de gemeente constateert dat er sprake is van permanente bewoning, dient de gemeente te handhaven en moet de gemeente een einde maken aan de permanente bewoning.

Waarom gaan recreatie en bewoning niet samen?
Recreatie en permanente bewoning gaan niet goed samen omdat:

• De vitaliteit van de recreatiesector in het geding komt. Daarom werken we ook aan het programma Vitale Vakantieparken Vitaal wil zeggen: financieel gezond, met een helder bedrijfsmodel, een goede bezettingsgraad en ingepast in de omgeving.
• Vitale campings en recreatieparken zijn voor de (lokale) economie zeer belangrijk. Gasten besteden namelijk hun geld in de plaatselijke horeca en winkels. Ze maken gebruik van lokale voorzieningen zoals musea en attracties en zorgen ervoor dat het voorzieningenniveau op peil blijft. Ze dragen bij aan de aantrekkelijkheid en leefbaarheid van een gebied en houden zo (plaatselijke) werkgelegenheid in stand.
• Permanente bewoning op vakantieparken trekt ook kwetsbare mensen aan zoals asielzoekers, arbeidsmigranten, mensen met een zorgindicatie, woningzoekenden aan. Deze parken worden hierdoor veel minder aantrekkelijk voor recreatie/vakantie. De kans op verloedering wordt vergroot. Criminaliteit, ondermijning en illegaliteit liggen op de loer. Dat moet voorkomen worden.
• Campings en vakantieparken zijn niet uitgerust met de nodige infrastructuur voor permanente bewoning, zoals voldoende water- en elektriciteitsvoorzieningen, afvalverwerking en toegang tot diensten zoals scholen en medische voorzieningen.
• Chalets, stacaravans en vakantiehuisjes voldoen meestal niet aan de strengere veiligheidsnormen en bouwvoorschriften die gelden voor reguliere woningen, zoals op het gebied van brandveiligheid, isolatie en weerbestendigheid.
• Een vitale watersport- en recreatiesector kan alleen behouden blijven door te investeren in duurzaamheid en innovatie. Permanente bewoning belemmert de ondernemers in het verduurzamen van hun onderneming.
• Er wordt steeds meer recreatief aanbod onttrokken uit de markt. Terwijl het juist essentieel is dat in de recreatiesector het toeristisch-recreatieve karakter en de capaciteit behouden blijven voor alle lagen van de bevolking. Vermenging van bewoners met toeristen heeft een negatief gevolg voor de toegankelijkheid van een recreatiebedrijf voor mensen die het recht hebben om te ontspannen en recreëren.
•